- absolutny władca
- абсолютный владыка
Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski. Jerzy Kazojć. 2009.
Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski. Jerzy Kazojć. 2009.
władca — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIIIa, lm M. władcacy {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba sprawująca władzę; panujący, monarcha : {{/stl 7}}{{stl 10}}Władca absolutny. Władca jakiegoś kraju, terytorium.{{/stl 10}}{{stl 18}}ZOB. {{/stl 18}}{{stl 10}}pan i… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
absolutny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, absolutnyni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zupełny, całkowity, bezwyjątkowy, bezwzględny, najwyższego stopnia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Absolutny spokój. Absolutne bezpieczeństwo.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
absolutny — absolutnyni 1. «całkowity, zupełny, bezwzględny; nie mający żadnych wyjątków, nie nasuwający żadnych zastrzeżeń» Absolutna cisza. Absolutny spokój. Absolutny rekord, rekordzista. Mieć absolutną rację, absolutne zaufanie do kogoś. ∆ Absolutna… … Słownik języka polskiego
władca — m odm. jak ż II, DCMs. władcacy; lm M. władcacy, DB. władcaców «ten, kto sprawuje władzę; monarcha, panujący» Władca dziedziczny. Okrutny, sprawiedliwy władca. Udzielny władca. ∆ Władca absolutny «monarcha, król sprawujący najwyższą władzę w… … Słownik języka polskiego
despota — m odm. jak ż IV, CMs. despotaocie; lm M. despotaoci, DB. despotatów 1. «panujący o nieograniczonej władzy; władca absolutny, autokrata, tyran» 2. «człowiek narzucający wszystkim swoją wolę, nie liczący się z nikim i z niczym, tyranizujący… … Słownik języka polskiego
samowładca — m odm. jak ż II, DCMs. samowładcacy; lm M. samowładcacy, DB. samowładcaców książk. «władca nieograniczony, absolutny; autokrata, despota» … Słownik języka polskiego